Klassieke Tempel
Definitie
Een klassieke tempel is een type religieus gebouw dat voornamelijk voorkomt in de Grieks-Romeinse architectuur, gekenmerkt door een rechthoekig grondplan met een portico (zuilenrij) aan de voorzijde die leidt naar een centrale ruimte, de naos, waar een godenbeeld werd geplaatst.
Omschrijving
Klassieke tempels zijn vaak gebouwd op een verhoogd platform, de krepidoma, om het gebouw een prominentie te geven. De zuilen van de portico kunnen verschillende orden volgen, zoals Dorisch, Ionisch of Korinthisch. De bouwmaterialen varieerden van hout tot steen, met marmer als een van de duurdere en duurzamere opties. Tempels dienden als heiligdommen en ontmoetingsplaatsen voor verering en ceremonies. Veel van deze tempels zijn bewaard gebleven als belangrijke historische en architecturale monumenten, zoals het Parthenon in Athene.
Vergelijkbare termen
Antieke tempel